اثر عصاره‌های طبیعی رزماری (Rosmarinus officinalis L.)، آویشن (Thymus vulgaris L.) و هورمون بنزیل آدنین بر روی برخی صفات کیفی و عمر ماندگاری گل‌های شاخه بریده مریم (Polianthes tuberosa L.)

گل مریم از گل‌های زینتی می‌باشد که در سطح وسیعی از جهان کشت می‌گردد. هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر عصاره آویشن (Thymus vulgaris L.) و رزماری (Rosmarinus officinalis L.) با بنزیل آدنین روی افزایش عمر و ماندگاری گل‌های شاخه بریده مریم (Polianthes tuberosa L.) بود. پس از استخراج عصاره‌ گیاهی و آنالیز آنها توسط GC/MS، گل‌های شاخه بریده به ظروف حاوی محلول‌های نگهدارنده در اتاق تقریباً کنترل شده‌ای منتقل شدند. این تحقیق به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تأثیر تیمارهای اعمال شده بر روی کیفیت گلها، درصد مواد جامد محلول، میزان جذب آب، اندازه‌گیری خمیدگی ساقه، قطر گل، وزن تر و وزن خشک بررسی گردید. نتایج حاصل از این بررسی بر روی ماندگاری گل‌های شاخه بریده مریم نشان داد که بیشترین طول عمر (13.5 روز) مربوط به تیمارهای عصاره آویشن با غلظت 10 میلی‌گرم در میلی‌لیتر و بنزیل آدنین غلظت 50 میلی‌گرم در لیتر بود. تیمارهای بنزیل آدنین و عصاره آویشن با جلوگیری از رشد میکروارگانیزم‌ها در محلول‌های نگهدارنده با حفظ شادابی گلها موجب افزایش عمر پس از برداشت آن شد.